Færsluflokkur: Dægurmál

-8+8

Landið er kalt, landið er heitt. Í gær voru hér -8°C, í dag voru +8°C. Ísland er yndislegt land. Lítið að frétta nema skóli og verkefni, sumt gengur vel annað ekki alveg nógu smurt, þannig er lífið.

Við fórum í bíó á sunnudagskvöldið með vinafólki okkar Frey og Silju, Val/Vali (bæði rétt í þgf.) og Þorbjörgu, við sáum Mýrina og þótti öllum myndin góð, spennandi og skemmtileg. 

Ég fór á fund á mánudagskvöldið á Hótel KEA þar sem Kristján Þór fundaði með stuðningsmönnum vegna prófkjörs 25. nóvember. Ég ætla að vera með í þeirri baráttu.

Í gær fórum við í mat til Stjána og Kötu, drukkum vín og snæddum kjöt, málin rædd og haft huggulegt með eindæmum. Í kvöld var ekki síður ljúft því við ásamt Guðrúnu tengdaömmu fórum í mat til Gunna mágs og þar drukkum við búlgarskt hvítvín og snæddum kjúkling. Ég bíð spenntur hver verður svo almennilegur að elda fyrir okkur annað kvöld! Gaman saman:)

Í dag var ég í skólanum, kom heim og er að skrifa ritgerð um mállýskur, sögu þeirra og einkenni á Íslandi. Í fyrramálið fer ég á Dalvík að vinna verkefni ásamt þremur konum og erum við að búa til nýtt tungumál, mikið hlegið í þeirri verkefnavinnu. Klukkan 17°° á morgun opnar Kristján Þór svo kosningaskrifstofu í miðbænum og hvet ég alla sjálfstæðismenn til að mæta og kynna sér hvað Kristján Þór hefur fram að færa í landsmálin.

Magri 


Amma 80 ára

Í gær átti amma mín Hermína 80 ára afmæli. Við fórum í veislu á Dalvík og var þar mikil gleði meðal ættingja. Kíktum í heimsókn til Freys, Silju og sona auk hádegismatar hjá mömmu og pabba. Þetta var góður dagur á Dalvík.

Ég fékk símtal á Dalvík þar sem kona frá VISA-Ísland spurði hvort ég væri staddur í Búlgaríu? Ég var á Dalvík en í sumar vorum við í Búlgaríu sælla minninga. Hún var að hringja í mig af færsluvaktinni og fá leyfi til að loka kortinu og framleiða nýtt! Kortið var nefnilega afritað og í gær voru teknar út á það 17.000kr og búið að reyna eitthvað meira. Kortinu var sem sagt lokað og ég þarf að skrifa kvörtun vegna færslunnar og fæ nýtt kort. Já þetta var þá satt með búlgörsku mafíuna og Gunnþór er orðinn hluti af veltukerfi þeirra, verð að flytja til Grímseyjar!

Annars allt í sóma. Ég er mjög sáttur við prófkjörið hjá Sjálfstæðisflokknum í Reykjavík, Guðlaugur Þór náði 2. sætinu sannfærandi og Björn Bjarnason mætti alveg  verða sendiherra fyrir mér. Geir og Gulli leiða því listana í Reykjavík í vor og held ég að það verði öflugt fyrir flokkinn. Kristján Þór er svo að sjálfsögðu minn maður í 1. sætið í NA-kjördæmi og held ég að hann sigri það prófkjör enda frábær stjórnmálamaður á ferð sem þorir að taka ákvarðanir og standa og falla með þeim.

X-D xdxdxdxdxdxdxdxdxdxdxdxdxd ekkert vit í öðru!

Magri 


Snjór

SnjórÍ dag er góður dagur til að gera snjókarl!

Þessa mynd tók ég út um eldhúsgluggann hér í Helgamagrastræti 46, horft til austurs.

Ég er kominn í snjóbuxur og þarf að drífa mig í skólann, eðlisvísindi!

Magri


Þoka

ÞokaÞessi litla kisustelpa vældi utan við íbúð vinkonu okkar á föstudaginn. Hún hleypti henni inn en ekkert nafn fannst á ólinni! Hún er um 2-3 mánaða gömul, kassavön og kelin. Enginn hefur gefið sig fram sem eigandi og lögreglan hefur ekki fengið neinar fyrirspurnir um týndan kettling.

Við tókum hana í fóstur þar til eigandi finnst og gáfum við henni nafnið Þoka, hún er svört eins og þoka!

Ég trúi ekki að einhver hafi hent henni út!

Jæja, eigandinn er fundinn og hún kom ánægð að sækja Kattý eins og hún víst heitir. Kærasti stelpunnar var að passa hana og missti út!  

Annars allt í góðum gír.

Magri

 


Alveg rólegur

Þessa dagana er ég alveg rólegur, fer í skólann, læri heima, læri með öðrum, fer í Kjarnaskóg að hlaupa, horfi á fótbolta, horfi á Sopranos, horfi á CSI New York. Því má segja að línan í lífinu þessa dagana sé stöðug, auðvitað alltaf upp og niður en ekkert sem fer úr böndunum.

Liðna helgi skruppum við í Ólafsfjörð og kíktum á framkvæmdir við Héðinsfjarðargöng, búið að skera út fyrir gatinu en lítið annað hérna megin. Við fórum í Svarfaðardal á menningarmessu á Rimum, kaffi til afa og ömmu á Dalvík og sunnudagsmat hjá ömmu Kristbjargar sem er fastur liður.

Námið mjakast í rétta átt, mikil verkefnaskil þessa dagana og því gott að vera rólegur en ákveðinn.

Haustið fer vel í mig, finnst rökkrið og bleytan góð blanda, kuldi og stillur enn betri blanda. Ekkert haustþunglyndi á þessum bæ og enginn kvíði fyrir vetrinum, við ættum að vera orðin vön þessum árstíðum!

Jónas biður að heilsa, hann var í hvalnum!

Magri 


Föstudagurinn þrettándi!

Margir trúa því að eitthvað slæmt gerist þegar þrettándi dagur mánaðar ber upp á föstudag. Sumir eru óheppnari en aðrir og telja öruggara fyrir sig að vera innan dyra uppi í rúmi þennan dag. Ég held að þessir dagar séu ekki verri eða betri en aðrir því góðir og slæmir hlutir gerast á hverjum degi og þess vegna er föstudagurinn þrettándi ekki fullkominn dagur frekar en aðrir. Ég hef verið heppinn og óheppinn þennan dag, það er mögulegt að ég trúi eitthvað á þessa vitleysu fyrst ég er að skrifa um þetta og meðvitað gæti ég farið mun varlegar í dag en ella. Vona að allir eigi fínan dag.

Kannski var þessari hjátrú laumað inní samfélagið til að hvert og eitt okkar geri sér grein fyrir að lífið sé ekki sjálfgefið, við þurfum að hafa fyrir ákveðnum hlutum til að þokkalega sé um okkur haldið. Við verðum að líta í kringum okkur og skoða hvar megi gera betur. Reyndar má segja ef þetta væri einhver prófraun þá veitti mannfólkinu ekki af fleiri slíkum til þess að reka sig á! Nærgætni og tillitssemi er nefnilega hverfandi þáttur í samfélagi manna.

Hver setti þetta þá allt saman upp? Var það Stóri-hvellur sem skóp líf á Jörðinni eða var það Guð gamli sem setti allt af stað? Samkvæmt Skipulagsrökunum þá er heimurinn svo fullkomið skipulag að hann hlýtur að eiga sér einhvern skipuleggjara. Kennarinn minn í hugmyndasögu, Kristján Kristjánsson kom með gott dæmi um þetta:

Ég er á gangi í frumskógi þar sem ekkert er nema tré, gróður, dýr og himinn ofan herða. Eftir langa göngu kem ég að rjóðri, í rjóðrinu er risastórt hús og þar inni er bókasafn. Bókasafnið hefur að geyma allar heimsins bækur og er þeim raðað eftir fullkomnu bókasafnskerfi. Ég hlýt að spyrja sjálfan mig: Hvar er bókasafnsvörðurinn???

Enga rökvillu er að finna í þessu dæmi en þó er engin sönnun fyrir tilvist Guðs og leitin að sannleikanum heldur áfram.

Við skulum ekki reyna að snúa á lífið, ef einhver er smeykur við daginn í dag reynir viðkomandi að gera sitt besta og jafnvel aðeins betur ef það er það sem þarf til að komast heilu og höldnu gegnum daginn. Gleymum ekki að aðrir eru hluti af okkar amstri og því ber sérstaklega að huga að náunganum sem mögulega er skíthræddur um að mæta grimmum örlögum sínum í dag, kannski ert þú örlög annarra!

Ef allir reyna við hinn gullna meðalveg og gera sitt besta dag frá degi er möguleiki á að sem flestir eigi góðan dag. Kannski er þetta okkar sannleikur?

Góða helgi og góðan föstudaginn númer 13.

Magri 


Bjartur í Sumarhúsum kunni að reikna!

Ef ég verð kennari finnst mér skylda að hafa lesið Halldór Laxness þó hann hafi verið kolbrenglaður kommúnismi. Ég hef aldrei klárað bók eftir karlinn og finnst það bara í góðu lagi. Mér finnst að ég sé núna 31 árs gamall kominn með fínan félagslegan- og sögulega þroska til að lesa sögur Laxness og verð að setja spurningamerki við að unglingum sé gert að lesa bækur hans og túlka þann boðskap sem settur er fram.

Allavega er ég að lesa Sjálfstætt fólk og hef mjög gaman af þeirri bók þó rétt sé ég byrjaður, stíllinn truflar mig ekki lengur og ekkert til fyrirstöðu að halda áfram. Annars les ég ekki mikið af bókum nema skólabókum og það dugar mér vel og stundum rúmlega það. Ég les töluvert í dag efni sem ætlað er börnum og unglingum til dæmis á Skólavefnum, þar er margt og mikið af skemmtilegu og fræðandi efni. Ég er þessa dagana að uppfæra fróðleik í höfðinu sem ég lærði í grunnskóla og framhaldsskóla og hef mjög gaman af.

Stærðfræðikennsla í grunnskólum er okkur kennaranemum hugleikin þessa dagana, í dag eru flest dæmi sett fram í orðum og gamli góði 2+2 er að víkja. Slæm þróun segi ég vegna þess að margir nemendur eru ekki orðnir almennilega læsir þegar þeim er gjört að leysa dæmi sem sett eru fram með texta! Það er sannað að strákar eru tregari til lestrar en stelpur fram á unglingsár og af því má leiða að með auknum orðadæmum í stærðfræði verði strákar enn lakari í stærðfræði! Slæm þróun þegar krakkar kunna ekki að setja upp einföldustu reikningsdæmi án þess að blanda eplum og appelsínum eða einn gemsi plús einn gemsi eru jafnt og??? og svo framvegis.

Það er slæm þróun að rétta börnum í 1. bekk vasareikni því þó svo að við lifum á tölvuöld kemur alltaf að því að krakkar þurfa að vita hver grunnurinn er. Það er engin lausn að segja til dæmis að við þurfum ekki lengur að vita hvað við eigum að fá til baka í verslunum vegna þess að allir borgi með korti! Gætum alveg eins hætt að kenna börnum að lesa því það er hægt að hlusta á svo margt efni á netinu! Þetta eru auðvitað einfaldanir á flóknu munstri okkar mannanna.

Ég trúi því að lestur, skrift, reikningur og þessi grunnfög megi ekki gleymast og hverfa inní einhverja tölvulíkama. Að kunna að vinna þessi hluti eins og reikning með höndunum, blað og blýanti, er grunnsforsenda þess að kunna síðar meir að nota stærðfræðiútkomur og túlka þær á mannamáli. 2+2=4  er ekki bara niðurstaða vegna þess að tölvan segir það, það er niðurstaða vegna þess að við notum aðferð til að fá þessa niðustöðu, eitt leiðir af öðru. Með því að læra þessa grunnhluti getum við kennt börnunum okkar að það sé ekki sjálfsagt að þau fái gemsa og ipod, það liggur meira á bakvið, fyrst þarf að vinna svo er mögulegt að kaupa. Við gerum ákveðna hluti og fáum úr þeim einhverja útkomu, stundum er hún rétt, stundum röng. Ef hún er röng prófum við aðra aðferð rétt eins og í lífinu sjálfu! Einfalt!!

Magri 


Kárahnjúkar

Dettur fólki virkilega í hug að hætt verði við Kárahnjúkavirkjun? Það er enn hægt að snúa til baka! Segja mótmælendur með Ómar Ragnarsson í broddi fylkingar.

Þessi aðgerð öll er lögleg og samþykkt af þjóðkjörnum alþingismönnum með miklum meirihluta. Margt gott og slæmt er hægt að segja um framkvæmd og aðgerðir sem snúa að óteljandi þáttum svona virkjunar. Staðreyndin er sú að þetta er komið til að vera og mun standa okkur öll af sér, sama hvað tautar og raular þá munum við deyja en álið lifir áfram.

Er ekki svolítið seint að vakna núna og mótmæla þessu með skrúðgöngum um allt land? Er ekki frekar að sættast við þetta skref og mótmæla frekari stóriðjuframkvæmdum? Ég gæti alveg tekið undir slíkt, það má ekki kæfa landið í áli.

Svæðið sem fer undir Hálslón verður þriðja stærsta stöðuvatn landsins, þar á eflaust eftir að blómstra fugla- og annað dýralíf (verða bara að passa sig þegar gatið er opið!!). Jafn stórt svæði, ef ekki stærra, verður ræktað upp fyrir tilstilli Landsvirkjunar eins og það svæði sem raskað hefur verið. Hundruðir milljóna verða veittar til uppgræðslu landsins og þar á sennilega eftir að verða miklu fjölskrúðugra dýralíf en á þeim stað sem stíflan stóra er. Eins og mannlífið fyrir austan hefur blómstrað mun dýralífið og náttúran áfram blómstra. Ég tek það fram að ég fór á allt þetta svæði fyrir og eftir virkjanir og sé ekkert eftir þessari framkvæmd, ég gleðst með Austurlandi.

Mótmælum frekar mannréttindabrotum, mengun, háum tollum, of miklu fríi þingmanna eða einhverju sem við virkilega getum barist gegn.

Ég veit vel að þetta fólk berst af hugsjón og gefur hana ekki auðveldlega upp enda bið ég ekki um slíkt. Að berjast gegn einhverju sem ekki fæst breytt er vonlaust. Það er reyndar ein von: Ómar Ragnarsson fer í söfnunarátak og safnar atkvæðum til handa Vinstri-Grænum, ef hann nær yfir 50% kosningabærra manna þá er möguleiki að í vor verði Steingrímur alráður og láti rífa allt sem viðkemur virkjuninni, sennilega er Steingrímur á móti því eins og öðru....... sumt er bara engan veginn mögulegtTala af sér

Ég mótmæli.

Magri 


Rúmgafl

Rólegt yfir Norðurlandi, sól og kælandi stillur.

Á föstudaginn fórum við í sveitina til systur og hennar gengis á Bakka. Við nýttum okkur skemmuna góðu þar sem við pússuðum dökkan tekk-rúmgafl upp og „hvíttuðum“ hann í stíl við snjóhlébarðaskinnið á rúminu okkar!!!

Allavega fengum við okkur rúmgafl í Vörubæ (konan þar er orðin antik mubla, mæli með að utanbæjarfólk kíki þangað!) og fengum við gaflinn á hálfvirði. Ástæðan fyrir því er að við keyptum rúm þar í liðinni viku og dýnan var ekki til, ekki rétt stærð en átti að koma fyrir þessa helgi. Við fengum því aðra dýnu á meðan og ég hótaði karlinum að ef við fengum ekki góðan gafl á góðu verði þá yrði pissublettur í dýnunni! 50% afsláttur var staðreyndÞögull sem gröfin

Annars hefur verið rólegt, læradómur, spila rommý, hitta Bjarna, horfa á sjónvarp og sitthvað fleira. Í dag rennum við aftur í sveitina og sækjum rúmgaflinn og tökum eflaust rúnt á Dalvík.

Magri 


Í gamla daga

Þessi færsla er í boði 69.is

Við heppin....

Fólk sem að fæddist fyrir 1990 ættti að vera dáið!!! (eða vorum við bara heppin??)

 Já, samkvæmt löggjöfum og skriffinnum nútímans ættu þau okkar sem voru börn á 5., 6., 7. og 8. áratuga síðustu aldar ekki að hafa lifað af.



HVERS VEGNA VAR ÞESSI NIÐURSTAÐA OKKAR SVONA?

-Jú, barnarúmin okkar voru máluð með blýmálningu.

-Það var engin barnalæsing á lyfjaglösum, hurðum eða skápum

og þegar við hjóluðum notaði ekkert okkar hjálm.

-Sem börn sátum við í bílum án öryggisbelta og/eða púða.

-Að fá far á vörubílspalli var sérlega gaman.

-Við borðuðum brauð með smjöri, drukkum gos með sykri, en fæst okkar lentu í offituvandamálum, því við vorum alltaf úti að
leika

-Við deildum gjarnan gosflösku með öðrum og allir drukku úr sömu flöskunni án þess að nokkur létist.

-Við vörðum löngum stundum í að byggja kassabíl úr dóti og drasli og þutum á honum niður brekkuna, bara til að uppgötva að við höfðum gleymt bremsunum. Eftir nokkrar veltur lærðum við að leysa vandamálið.

-Við fórum að heiman snemma á morgnanna til að leika okkur allan daginn og komum aftur heim í kvöldmat Enginn hafði möguleika á því að ná í okkur yfir daginn.

-Engir farsímar. Ha, engir farsímar? Óhugsandi! Sumir áttu litlar talstöðvar sem var flott að eiga!

-Við áttum ekki Playstation, Nintento 64, X-box, enga tölvuleiki, ekki fjölmargar rásir í sjónvarpinu, ekki video, ekki gervihnattasjónvarp, ekki heimabíó, farsíma,
heimilistölvu eða spjallrásir á Internetinu.

-Við eignuðumst vini! Við fórum bara út og fundum þá.

-Við duttum í skurði, skárum okkur, fótbrotnuðum, brutum tennur, en enginn var kærður fyrir þessi óhöpp. Þetta voru jú óhöpp. Það var ekki hægt að kenna neinum um? nema okkur sjálfum. Manstu eftir óhappi?

-Við slógumst, urðum blá og marin og lærðum að komast yfir það.

-Við lékum okkur í nýbyggingum, fundum upp leiki með naglaspýtum og drasli og átum Maðka og reyktum njóla. Þrátt fyrir aðvaranir voru það ekki mörg augu sem duttu út og ekki lifðu maðkarnir inni í okkur til eilífðar og margir gáfust upp á fyrsta njólanum!

-Við hjóluðum eða gengum hvert til annars, bönkuðum á dyrnar, gengum inn og létum eins og heima hjá okkur.

-Við lékum okkur úti eftir kvöldmat, fórum í fallin spýta, eina krónu, eltingaleik eða feluleik, svo ekki sé minnst á löggu og bófa. Svo þegar aldurinn sagði til sín fórum við í kossaleik og eignuðumst kærustu/kærasta.

-Það þurfti engar félagsmiðstöðvar eða neina til að stjórna okkur - Við stjórnuðum okkur sjálf.

-Sumir nemendur voru ekki eins glúrnir og aðrir, þeir lentu í tossabekk. Hræðilegt.... En þeir lifðu af.

-Engin vissi hvað Rídalín var og engin bruddi pillur sem barn.


-Við fórum í sunnudagsskóla eða sóttum KFUM og K, sungum og vorum í Skátunum og lærðum hnúta og kurteisi.

-Ef það sprakk á hjólinu lagfærðum við það í sameiningu og alveg sjálf.

-Morgunkornið okkar var m.a. TRIX morgunkorn, og við lifðum af litarefnið í því...


OG AFLEIÐINGIN ER ÞESSI!

Síðustu 50 ár hafa verið sprengja nýsköpunar og nýrra hugmynda. Við áttum frelsi, sigra ósigra og ábyrgð og við lærðum að takast á við það allt saman. Við sem ólumst upp áður en löggjafi og stjórnvöld settu lög og reglur um líf okkar sem þeir segja að sé "okkur sjálfum fyrir bestu"?.

Þessi kynslóð hefur alið af sér fólk sem er tilbúið að taka áhættu, góð að leysa vandamál og bestu fjárfestar nokkru sinni.

Við áttum bara gott líf er það ekki?

Magri


« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Gunnþór Eyfjörð Gunnþórsson
Gunnþór Eyfjörð Gunnþórsson

Dalvíkingur, giftur Kristbjörgu, faðir Ásu Eyfjörð, Ægis Eyfjörð og Kára Eyfjörð.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband